URL : https://www.valka.cz/Zymierski-Michal-t39581#642159
Verze : 0
Reklama
Marszałek Polski Michał Żymierski (właść. Łyżwiński), ps. Rola
(1890 - 1989)
Urodził się 4 września 1890 r. w Krakowie, syn Wojciecha , pracownika kolei, i Marii z Buczków. Po ukończeniu szkoły powszechnej w 1902 r. rozpoczął naukę w Szkole Średniej św. Anny w Krakowie. W czerwcu 1910 r. zdał maturę z odznaczeniem.
Absolwent Wydziału Prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego i Szkoły Handlowej w Krakowie, Szkoły Oficerów Rezerwy w Bolzano (1911–1912) i École Supérieure de Guerre w Paryżu (1921–1923). Po zapisaniu się w 1910 r. na studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu Krakowskiego, wstąpił do tajnej organizacji „Armia Polska”. Po odbyciu rocznej służby wojskowej w Tyrolu, gdzie ukończył szkołę oficerską i otrzymał stopień podchorążego rezerwy, 11 czerwca 1913 r. został instruktorem Polskich Drużyn Strzeleckich.
Podczas I wojny światowej służył w Legionach Polskich, dowodząc kolejno batalionem w 6 Pułku Piechoty III Brygady Legionów i 2 Pułku Piechoty II Brygady Legionów. Po rozwiązaniu Legionów dowodził 2 Pułkiem Piechoty Polskiego Korpusu Posiłkowego. Uczestnik zbrojnego wystąpienia II Brygady przeciw Austriakom i przebicia się 18 lutego 1918 r. przez linię frontu pod Rarańczą. Następnie został szefem sztabu II Korpusu Polskiego dowodzonego przez Józefa Hallera, po czym działał w Polskiej Organizacji Wojskowej na terenie Rosji. Wkrótce został dowódcą 2 Pułku Piechoty w 4 Dywizji Piechoty na Kubaniu.
Od listopada 1918 r. w Wojsku Polskim. Najpierw został dowódcą Okręgu Wojskowego Ciechanów, a od czerwca 1919 r. jako kierownik Ekspozytury Naczelnego Dowództwa WP w Sosnowcu organizował pomoc dla powstańców śląskich. W wojnie polsko-rosyjskiej (1919–1920) dowodził najpierw II Brygadą Piechoty, a następnie 2 Dywizją Piechoty Legionów. W latach 1921–1923 studiował w École Supérieure de Guerre w Paryżu, po czym odbył staż we francuskim Sztabie Generalnym. W latach 1924–1926 pełnił funkcję zastępcy szefa administracji armii ds. uzbrojenia w Ministerstwie Spraw Wojskowych (w 1924 r. w wieku 34 lat mianowany generałem brygady). W czasie przewrotu majowego w maju 1926 r. opowiedział się po stronie legalnego rządu. W 1927 r. został skazany na 5 lat więzienia za nadużycia finansowe przy dostawach dla armii dokonywanych przez firmę „Protekta” (maski przeciwgazowe) i wydalony z wojska. Z powodu niesłusznych prześladowań wyjechał w 1931 r. do Francji, gdzie przebywał do listopada 1938 r. W 1931 r. zwerbował go do współpracy wywiad radziecki. We Francji na przełomie lat 1932 i 1933 wstąpił do Komunistycznej Partii Polski.
W okresie okupacji hitlerowskiej nawiązał kontakt z lewicowym ruchem zbrojnym i od maja 1943 r. był doradcą wojskowym przy Komendzie Głównej Gwardii Ludowej. Wziął udział w inauguracyjnym posiedzeniu Krajowej Rady Narodowej (KRN), w czasie którego został powołany na naczelnego dowódcę Armii Ludowej oraz członka KRN. Wchodził w skład delegacji KRN, która udała się w lipcu 1944 r. na rozmowy z rządem radzieckim i Związkiem Patriotów Polskich do Moskwy. 22 lipca 1944 r. został mianowany naczelnym dowódcą Wojska Polskiego i kierownikiem resortu obrony narodowej Polskiego Komitetu Wyzwolenia Narodowego (jednocześnie awansowany do stopnia generała broni). 3 maja 1945 r. uchwałą KRN został mianowany marszałkiem Polski. W latach 1945–1949 był ministrem obrony narodowej (zwolniony 6 listopada 1949 r.).
Jako przewodniczący Państwowej Komisji Bezpieczeństwa (od marca 1946 r.) był współodpowiedzialny za prześladowania żołnierzy podziemia. Członek Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej od 1948 r. W styczniu 1947 r. został wybrany posłem do Sejmu Ustawodawczego RP, w latach 1949–1952 był członkiem Rady Państwa.
W 1953 r. na podstawie niesłusznych oskarżeń aresztowany i więziony. W 1955 r. zwolniony i zrehabilitowany. W latach 1956–1968 był wiceprezesem Narodowego Banku Polskiego oraz prezesem Rady Banku Handlowego S.A. w Warszawie.
1 stycznia 1968 r. przeszedł na emeryturę. W ostatnich latach życia był m.in. członkiem Komitetu Centralnego Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej (1981–1986) oraz członkiem Prezydium Ogólnopolskiego Komitetu Frontu Jedności Narodu (1981–1983), a także honorowym prezesem Związku Bojowników o Wolność i Demokrację.
Zmarł 15 października 1989 r. w Warszawie jako ostatni polski żołnierz w stopniu marszałka Polski. Został pochowany na cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie.
Żonaty z Zofią z Cybulskich – nauczycielką, miał córkę Zofię.
Awanse: podpułkownik – 1917, pułkownik – 1918, generał brygady – grudzień 1924, generał broni – lipiec 1944, marszałek Polski – 3 maja 1945.
Odznaczony m.in.: Krzyżem Wielkim Orderu Virtuti Militari , Orderem Krzyża Grunwaldu I klasy, Orderem Budowniczych Polski Ludowej, Krzyżem Wielkim Orderu Odrodzenia Polski, Orderem Sztandaru Pracy I klasy, Krzyżem Partyzanckim oraz odznaczeniami państw koalicji antyhitlerowskiej: Orderem Zwycięstwa (ZSRR), Orderem Lwa Białego I klasy (CSRS), Orderem Legii Zasługi Stopnia Głównodowodzącego (USA), Orderem Legii Honorowej (Francja), Orderem Narodowego Bohatera Jugosławii, Medalem i Dyplomem Honorowym Międzynarodowej Federacji Bojowników Ruchu Oporu (FIR).
URL : https://www.valka.cz/Zymierski-Michal-t39581#150469
Verze : 0
Hrob posledního polského vojáka v hodnosti maršála Polska - Michała Żymierskiego na Vojenském hřbitově Powązki ve Varšavě. Zdroj: vlastní foto
URL : https://www.valka.cz/Zymierski-Michal-t39581#287949
Verze : 0
Michał Zymierski (1890-1989)
brigádní generál (15. srpen 1924) maršál Polska (3. květen 1945)
náčelník štábu II. sboru zahraničního vojska (únor 1918 - březen 1918) velitel 2. pěšího pluku zahraničního vojska (září 1918 - říjen 1918) velitel 2. pěší brigády (listopad 1919 - 1921) velitel 2. pěší divise (1921 - 1921) hlavní velitel Lidové armády (1944 - 1945) ministr národní obrany (1945 - listopad 1949)
URL : https://www.valka.cz/Zymierski-Michal-t39581#216891
Verze : 0
Reklama
Marszałek Polski Michał ZYMIERSKI (4 Sep 1890 - 15 Oct 1989)
1919: G.O.C. Ciechanow Military District 1919: Branch Chief, High Command 1919 - 1921: C.O. 2. Legion Infantry Brigade 1921 - 1923: Attendance at Ecole Supérieure de Guerre, Paris 1923 : Promoted to Generał brygady 1923 - 1926: Deputy Chief of Army Administration 1927: Expelled from the Army for bribery and embezzlement 1942 - 1944: Member of the People’s Army 1944: Promoted to Generał dywizji July 1944: Promoted to Generał broni 1944 - 1947: Commander-in-Chief, Polish People's Army 1944 - 1949: Minister of Defence 3 May 1945: Promoted to Marszałek Polski
Principal sources: Generalicja Polska (I & II), by Henryk P. Kosk Andris J. Kursietis, personal archives
URL : https://www.valka.cz/Zymierski-Michal-t39581#239022
Verze : 0
Přidejte se k nám
Věříme, že mezi Vámi jsou lidé s různými zájmy a zkušenostmi, kteří by mohli přispět svými znalostmi a nápady.
Pokud máte rádi vojenskou historii a máte zkušenosti s historickým výzkumem, psaním článků, editací textů, moderováním, tvorbou obrázků, grafiky nebo videí, nebo prostě jen máte chuť se zapojit do našeho unikátního systému, můžete se k nám připojit a pomoci nám vytvářet obsah, který bude zajímavý a přínosný pro ostatní čtenáře.